Kategoria: artykuł

 

Przez ostatnie miesiące obserwujemy ciągle utrzymujący się trend  wzrostów  cen  surowców  białkowych,  niezbędnych  we  wszystkich grupach   zwierząt  hodowlanych.  Rekordowe  ceny  śrut  rzepakowej  i sojowej skłaniają do refleksji w jaki sposób można zwiększyć wartość białka w paszach objętościowych?

Zwiększenie zawartości białka w kiszonce z traw z poziomu 16% do około 20% wiąże się z koniecznością zastosowania roślin motylkowych takich  jak  lucerna  czy  koniczyna  w  użytkach  zielonych.  Kolejnym ważnym aspektem przy uzyskaniu kiszonki o jak największej zawartości białka, jest termin koszenia. Aby uzyskać jak największy poziom białka w stosunku do uzyskanej zielonej masy  z  hektara  nie  należy  zwlekać zbyt długo z terminem koszenia  i wyznaczyć go przed fazą kwitnienia. Kiszonka z 1 pokosu w większości  gospodarstw,  jest paszą skarmianą przez  ponad  pół  roku,  co  powinno  zmotywować  hodowców,  do uzyskania kiszonki o jak najwyższych parametrach.

Aby  móc  uzyskać   jak  najwyższe  plonowanie,  oraz  nie  ponosić wysokich   kosztów   związanymi   z   utrzymaniem   użytku  zielonego należy dobrać odpowiednią mieszankę traw dostosowaną do warunków glebowych oraz przewidywanego   czasu w jakim  utrzymywana będzie  użytek   zielony.

W   naszej   ofercie   znajdują   się   mieszanki   traw dostosowane do każdego kompleksu glebowego, jak  również  gatunki  traw oraz wielu innych roślin motylkowych pod marką mleczna kraina .

Sezon na przydomowy drób w pełni, czy wiesz jak zbilansować dawkę dla Twoich kur?

Odpowiednia pasza daje nam wysoki poziom nieśności a jaja o optymalnych rozmiarach. Głównymi składnikami żywienia kur są wysokiej jakości zboża,  śruta sojowa oraz wapń czyli kreda pastewna, jak zawsze te produkty znajdziecie Państwo w naszej ofercie.

Zboża są podstawą w żywieniu drobiu. Jest to pasza treściwa dobrze przyswajana przez drób. Ze względu na  dużą zawartość  węglowodanów zboża zaliczane są do pasz  energetycznych. Zawierają one stosunkowo niewielkie ilości białka, dlatego też jednocześnie ze zbożami stosuje się śrutę sojową lub śrutę sojową BEZ GMO.

Należy także zwrócić uwagę na właściwości poszczególnych zbóż. Większość zbóż zawiera niewielką ilość tłuszczu – wyjątkiem jest tu kukurydza, która charakteryzuje się dobrą wartością odżywczą. Dodatkowo jej odpowiednio dobrana ilość pozwala osiągnąć intensywny kolor żółtka. Kreda pastewna jest jednym z podstawowych czynników wpływających na grubość i twardość skorupki.

Wiek oraz masa ciała tuczników stanowią warunek decydujący o ich zapotrzebowaniu na pokarm. Zapotrzebowanie pokarmowe tuczników zmienia się dość szybko w fazie wzrostu.

Średni czas tuczu trwa średnio  100 dni dlatego konieczny jest ciągły monitoring efektów żywienia i eliminacja możliwych błędów w jego trakcie.  Okres tuczu jest zbyt krótki by pozwolić sobie na pomyłki.

Odpowiednie dopasowanie parametrów żywienia do grupy tuczników stanowi podstawę sukcesu w ich tuczu. Często nawet przy zachowaniu niemal identycznych warunków żywienia i utrzymania uzyskuje się różne wyniki produkcyjne. Może to wynikać między innymi ze struktury płci grupy. W większości ras i mieszańców loszki mogą spożywać do nawet 12% mniej paszy, przy czym ją wykorzystywać o niemal 4% lepiej. W takim przypadku pasza powinna zawierać wyższą koncentrację składników zwłaszcza takich jak białko, w tym aminokwasy limitujące.

Jednym z podstawowych błędów w żywieniu tuczników jest opieranie się na przestarzałych zasadach żywieniowych. Aktualnie dostępny materiał zwierzęcy przeznaczony do chowu i produkcji towarowej tuczników znacznie się zmienił pod względem wykorzystania paszy oraz wrażliwości na jej zmiany. Zmiany w poziomie białka wiążą się ze zmianami składu aminokwasowego, stosunku energii do białka, oraz stosunku wszystkich pozostałych składników do białka.  Zatem błędem jest stosowanie tej samej diety przez cały okres tuczu.  Przejawia to się niedoborem składników  w pierwszej fazie rozwoju, oraz nadmiarem składników w fazie drugiej.

Przyjęto, że częste zmiany w dawkowaniu pokarmu pomagają producentom na precyzyjne kontrolowanie stanu tuczników, przy czym następuje widoczna poprawa ogólnej wydajności produkcji przy redukcji ponoszonych kosztów. Należy jednak pamiętać podczas zmian dawkowania o kilku podstawowych zasadach takich jak to, że zbyt duża ilość włókna surowego wpływa na spadek przyrostów masy ciała. W przypadku witamin mogą być one produkowane przez organizm świń w ilości wystarczającej do zaspokojenia ich potrzeb. należy wzbogacać dawkę pokarmową, w celu uzyskania optymalnych parametrów wzrostu. Obniżony wzrost może wynikać z upośledzonego działania enzymów rozkładających białko, które można dostarczyć w formie syntetycznej do pasz. W ostatnich fazach tuczu można zmniejszyć poziom białka, witamin i minerałów.

Śruta sojowa jest jednym z najpopularniejszych źródeł białka w paszach dla świń. W porównaniu do innych śrut zawiera najwyższą ilość protein oraz duży udział aminokwasów egzogennych, takich jak lizyna, metionina, treonina czy tryptofan.  Zachęcamy przy tym do zapoznania się z naszymi komponentami paszowymi z linii Top Protein.

Jakie są według Was główne czynniki wpływające na wydajność mleczną? Te pytanie pada bardzo często, dziś postaramy się na nie odpowiedzieć.
O to trzy główne punkty, które w głównej mierze wpływają na produkcję mleka:
– żywienie
– dostępność paszy
– dobrostan krów

Żywienie – czyli odpowiednio zbilansowana dawka żywieniowa ustalona pod każdą grupę zwierząt zapewniającą wystarczającą ilość energii, białka i składników mineralno-witaminowych. W naszej bogatej ofercie znajdziecie Państwo szereg produktów, którymi możecie uzupełniać braki powyższych parametrów jednym z nich jest Corn Energy kiszone gniecione ziarno kukurydzy, które w znaczny sposób podwyższy zawartość energię w paszy.

Dostępność paszy – stół paszowy nigdy nie powinien być pusty, krowa powinna dziennie zjeść około 40-50kg paszy i wypić około 80-100 l wody (w okresie letnim nawet 150l), do wyprodukowania 1l mleka krowa potrzebujemy około 5l wody dlatego tak ważny jest stały dostęp do wody.

Dobrostan – określa jakość życia zwierząt, samo pojęcie jest trudne do zdefiniowania i składa się w wielu czynników. O to kilka z nich:

Temperatura – tolerancja bydła na niską temperaturę jest bardzo duża, pod warunkiem, że zwierzęta nie są narażone na przeciągi, wysokie temperaturach obniżają pobieranie paszy co powoduje spadek wydajności nawet o 20%.

Wilgotność – wilgotność powietrza powinna wynosić 60%-80%. Istotne znaczenie ma także stężenie gazów. Do osiągnięcia właściwego poziomu stężenia gazów i zapylenia konieczna jest prawidłowo działająca wentylacja nawiewna i wywiewna

Oświetlenie – Oświetlenie w oborze może być naturalne (dzienne) lub sztuczne. Przy oświetleniu dziennym stosunek powierzchni okien do podłogi (dla krów) powinien wynosić 1:18. Oświetlenie sztuczne powinno odpowiadać oświetleniu naturalnemu w godzinach od 9.00 do 17.00.

Odpowiednie podłoża i legowiska – krowy 50-55% czasu leżą dlatego preferują miękkie w miejsca legowiskowe a podłoże powinno odzwierciedlać naturalne środowisko.

Obsługa zwierząt – bardzo ważne jest zachowanie spokoju w pomieszczeniach oraz przestrzeganie ustalonego porządku dnia, równomierne czasowo przerwy w zadawaniu paszy. Zakłócenia rytmiczności obsługi zwierząt, hałas i niepokój wpływają niekorzystnie na zwierzęta.

Czym jest kwasica żwacza?

Kwasica żwacza jest jedną z najbardziej popularnych chorób metabolicznych bydła, powodowana przez wprowadzenie do dawki nadmiernej ilości łatwo fermentujących węglowodanów. Szczególnie narażone na tę chorobę są krowy w okresie okołoporodowym

Objawy

Pierwsze objawy kwasicy jakie mogą się występować w krów mlecznych to utrata apetytu i zaburzenie trawienia, kolejnym etapem spadek zawartości tłuszczu i białka w mleku. W kolejnej fazie wzdęcia, drżenie mięśni, dłuższe leżenie krów w legowiskach oraz podwyższona temperatura to główne objawy, które mogą wskazywać na początki choroby.

Przebieg choroby

Wyróżniamy dwa rodzaje kwasicy: ostrą oraz przewlekłą.

W ostrej objawy nasilają się bardzo szybko i często hodowca nie jest w stanie jej szybko zdiagnozować i interweniować co może spowodować nawet zgon zwierzęcia. Forma przewlekła kwasicy pojawia się głównie u sztuk niedoleczonych, powoduje spadek produkcyjności mlecznej oraz większą wrażliwość na inne choroby metaboliczne takie jak ketoza itp.

Leczenie i  zapobieganie

Leczenie polega na stabilizacji poziomu pH i odbudowie flory bakteryjnej w żwaczu. Niestety nie jest to proste i z reguły musimy korzystać z pomocy lekarza weterynarii.

Jak zapobiegać kwasicy? Odpowiednio zbilansowana dawka to podstawa ale nie możemy zapomnieć o środkach buforujących, które możecie Państwo znaleźć w naszej linii TOP MINERAL takie jak kwaśny węglan sodu, tlenek magnezy czy fosforan jednowapniowy, które zadbają o dobrą kondycję naszych zwierząt.

Wszyscy wiemy że prawidłowe żywienie naszego drobiu domowego ma duże znaczenie w smaku jaj i mięsa.
Pasza roślinna  na którą składają się zboża i śruty to podstawowy element  karmy dla drobiu.
W celu dostarczenia cennych składników odżywczych należy zadbać o stosowanie roślin z jak najmniejszą ilością włókna. Dlatego dietę ptaków opiera się na pszenicy a dopiero później na kukurydzy i pszenżycie.
Musimy pamiętać o tym że drób powinien być karmiony o stałych porach i stałej temperaturze otoczenia z dostępem do świeżej wody.

Składniki mineralne odgrywają bardzo ważną rolę w procesie wzrostu, przemianach metabolicznych, jak również utrzymaniu homeostazy organizmu. Zapotrzebowanie na te substancje zależne jest od fazy wzrostu oraz kierunku produkcyjnego. Zwiększone zapotrzebowanie na wapń i fosfor obserwowane jest w okresie intensywnego rozwoju układu kostnego u młodych ptaków. Należy również brać pod uwagę wprowadzenie do mieszanek większej ilości wapnia w przypadku samic w okresie nieśności. To ten pierwiastek decyduje o prawidłowym wykształceniu skorupki jaja.

Zawartość białka w ziarnie różnych gatunków zbóż jest zbyt niska, aby pokryć zapotrzebowanie wysokoprodukcyjnych krzyżówek drobiu na ten składnik pokarmowy. Mieszanki paszowe muszą być zatem bilansowane poprzez stosowanie znacznych ilości materiałów wysokobiałkowych. Wśród nich najważniejszą rolę odgrywa importowana poekstrakcyjna śruta sojowa, pochodząca z nasion soi zmodyfikowanej genetycznie (GM). Śruta sojowa jest paszą wysokobiałkową, zawierającą 44–48% białka ogólnego, charakteryzującego się dużą wartością biologiczną, odżywczą i strawnością aminokwasów. Ilość związków anty żywieniowych w śrucie sojowej jest niewielka, dlatego materiał ten może być stosowany w mieszankach dla drobiu praktycznie bez ograniczeń.

Całą bazę zbóż i śrut potrzebnych do prawidłowego chowu drobiu mięsnego jak i kur niosek można znaleźć  w linii TOP ENERGY.
Wtedy mamy pewność że jaja i mięso będzie najwyższej jakości.

Dbajmy o nasze produkty domowe.

Autor
DAMIAN JADCZAK

Bezwględnie pierwszym i najważniejszym pokarmem dla cieląt jest siara, która stanowi bogactwo wszystkich potrzebnych młodemu organizmowi substancji do zaspokojenia potrzeb pokarmowych oraz rozwoju układu odpornościowego. W przypadku pierwiastek lub krów chorych siara może być zbyt słaba, dlatego do odpojenia cieląt można wykorzystać dobrej jakości siarę zamrożoną. Około 5-7 dnia życia cielęcia kończy się okres odpoju siarą i wtedy hodowca musi zdecydować o stosowaniu mleka pełnego lub preparatu mleko zastępczego.

Mleko krowie to naturalny pokarm dla cieląt. Najważniejszą jego zaletą jest zasobność w łatwostrawne składniki pokarmowe i substancje biologiczne czynne. Obecnie coraz większą popularnością cieszą się preparaty mleko zastępcze, które gwarantują stabilny i optymalny skład pod względem pokrywania potrzeb potrzeb pokarmowych cieląt oraz powtarzalność dawki pokarmowej w różnych porach roku. Dodatkowo odpój prowadzony na preparacie mleko zastępczym jest tańszy niż na mleku oraz bardziej bezpieczny pod względem obecności patogenów.

Dlatego wybierając preparat mleko zastępczy należy zwrócić szczególną uawagę na:

– zawartość dodatków funkcjonalnych, takich jak prebiotyki, probiotyki, aminokwasy egzogenne, immunoglobuliny,

– zawartość mleka pełnego,

– obecności laktozy,

– zawartość białka powinna być na poziomie min.21% a tłuszczu 16%

– zawartość włókna powinna być jak najniższa,

– dobre rozpuszczanie się w wodzie,

– obecności substancji zakwaszających.

Zatem w długoterminowym rozrachunku większe nakłady w okresie pojenia cieląt mogą zaowocować lepszym rozwojem stada.

Osiągana wysoka wydajność życiowa przez nasze zwierzęta składa się z wielu czynników, a jednym z nich jest odpowiednie żywienie w zależności od stadium rozwojowego. Dziś chcemy przybliżyć po krótce najważniejsze aspekty w żywieniu małych przeżuwaczy, a mianowicie cieląt.

Odpowiednie żywienie cieląt znacznie wpływa na rozwój układu pokarmowego.  Pierwszym pokarmem jaki należy podać w pierwszych godzinach życia, jest dobrej jakości siara. Ważnym jest, aby ciele pobierało siarę z wymienia lub z wiaderka ze smoczkiem (wpływa to na prawidłowe utworzenie rynienki przełykowej, oraz zwiększa wydzielanie śliny co korzystnie wpływa na trawienie), a żywienie siarą trwa około 4 – 7 dni. Kolejnym etapem jest stopniowe wprowadzanie pasz stałych między innymi wszelkich rodzajów starterów oraz „mussli”.  W naszej ofercie znajdziecie państwo niezawodny oraz coraz popularniejszy produkt firmy Soymax a mianowicie „Mussli-nki”. Największą zaletą tego produktu jest zastosowanie mikronizacji, która wpływa na rozbicie długich łańcuchów skrobi i białka, co zmniejsza poziom substancji antyżywieniowych. Ogranicza to problem biegunek oraz zwiększa dzienne przyrosty.