Prawidłowe żywienie zwierząt gospodarskich jest najważniejszym elementem produkcji zwierzęcej, gdyż to właśnie odpowiednio zbilansowana dawka pomaga w regulacji wszystkich procesów w organizmie zwierzęcia. Przede wszystkim ma istotny wpływ na zdrowie, rozwój i wzrost, rozród oraz komfort życia hodowanych zwierząt.
Optymalne żywienie zwierząt prowadzi do prawidłowego wykorzystywania składników pokarmowych, co niesie za sobą obniżenie kosztów produkcji oraz zmniejsza zanieczyszczenie środowiska.
Produkcja zwierzęca ciągle rozwija się na wielu płaszczyznach (genetyka, fizjologia) w celu optymalizacji produkcji, której założeniem jest zwiększanie wydajności przy jednoczesnym zmniejszaniu kosztów. Pozwoli to uzyskać coraz lepszy wynik ekonomiczny przy zachowaniu odpowiedniego dobrostanu zwierząt.
W zależności od ilości danego pierwiastka w organizmach żywych, związki mineralne możemy podzielić na trzy grupy:
makroelementy: wapń (Ca), fosfor (P), sód (Na), potas (K), chlor (Cl), siarka (S), magnez (Mg),
mikroelementy: żelazo (Fe), miedź (Cu), mangan (Mn), cynk (Zn), kobalt (Co), jod (J), molibden (Mo), selen (Se), fluor (F), chrom (Cr),
pierwiastki śladowe: nikiel (Ni), krzem (Si), bor (Bo), wanad (V), cyna (Sn), glin (Al), ołów (Pb), lit (Li).
Pokrycie zapotrzebowania organizmu na składniki mineralne zależy od ich zawartości w paszach, rodzaju związków, w jakich są podawane oraz od możliwości ich wykorzystywania i przyswajania. Niedobór ich w organizmie prowadzi bardzo szybko do zaburzeń w przebiegu procesów życiowych, ale i nadmiar niektórych z nich może oddziaływać toksycznie, co pociąga za sobą zaburzenia hormonalne oraz występowanie wielu stanów chorobowych