Wielu plantatorów uprawiających kukurydzę z przeznaczeniem na ziarno zastanawia się jak wykorzystać tak wielki potencjał, jaki wnoszą pozostałości po zebranej uprawie. Resztkami pożniwnymi nazywamy słomę oraz korzenie, które wprowadzają do gleby materię organiczną, z której chcemy uzyskać tak ważną dla naszej gleby próchnicę. W przypadku kukurydzy ziarnowej otrzymamy kilkanaście ton resztek pożniwnych, z tego względu ich bezpośrednie przyoranie (w uprawie z zastosowaniem orki), mogło by być uciążliwe. W celu pełnego wykorzystania potencjału nawozowego resztek ze słomy kukurydzianej zaleca się wcześniejsze rozdrobnienie uzyskanego materiału na ściernisku. Kolejnym ważnym aspektem przy wykorzystywaniu resztek pożniwnych jest zastosowanie około 5-8 kg azotu na tonę resztek pożniwnych. Niektórzy plantatorzy stawiają na zastosowanie azotu z nawozów mineralnych, a w przypadku plantatorów posiadających hodowlę zwierzęcą, decydują się na zastosowanie gnojówki lub gnojowicy. Ma to na celu dostarczenie pożywki dla mikroorganizmów powstałych w glebie, z uwagi na fakt niskiej zasobności resztek kukurydzianych w azot. Wszelkie zabiegi należy wykonać jak najszybciej, aby uzyskać jak największe korzyści.
Wszelkie wymienione wyżej wskazówki pomogą mikroorganizmom rozłożyć resztki pożniwne, ale nie wniosą nowych mikroorganizmom do gleby. W tym celu proponujemy zastosowanie preparatu „Naturalnie aktywny” w celu wzbogacenia gleby o liczne mikroorganizmy. Zalecane stosowanie to 20-40 l w 300 litrach wody/ha.
