Kategorie
artykuł poradnik wiedza

Sianokiszonka

Warunkiem zdrowia i dobrych wyników produkcyjnych jest stosowanie paszy o wysokiej wartości odżywczej. Kluczem do sukcesu w hodowli bydła jest maksymalizacja udziału dobrych jakościowo kiszonek w dziennej dawce pokarmowej.
Zakiszenie zielonej masy jest obecnie najbardziej racjonalną i uzasadnioną ekonomicznie metodą konserwacji pasz objętościowych dla przeżuwaczy. Rodzajem takiej paszy są sianokiszonki. Sianokiszonka to pasza, rodzaj kiszonki, przygotowanej z roślin podsuszanych o zawartości 30-40% suchej masy. Dobrze sporządzona sianokiszonka może być podstawą żywienia zarówno bydła mlecznego, jak i bydła mięsnego.
Odpowiedni termin koszenia dla traw to faza kłoszenia natomiast w przypadku lucerny przyjmuje się, że najwyższą wartość paszową lucerna uzyskuje w fazie paczkowania. Najlepsza pora to od południa do popołudnia wtedy w roślinach jest najwyższe stężenie węglowodanów, przy suchej i lekko wietrznej pogodzie. Wskazany jest możliwie najkrótszy czas pozostawienia skoszonego materiału roślinnego na polu, maksymalnie do jednego dnia. Dla właściwego określenia wilgotności zielonki przeznaczonej do zakiszenia warto wykonać test polowy. Jest on niezwykle prosty i polega na skręceniu zagarniętej z pokosu wiązki w dłoniach. Jeżeli ręce pozostaną lekko zielone to jest to właściwy moment do zbioru.

Cechy dobrej sianokiszonki:

–  30-40% suchej masy,
–  do 20-25% włókna w suchej masie,
–  15% białka ogólnego w suchej masie,
–  pH na poziomie 4,3-4,7,
–  kiszonka powinna charakteryzować się swoistym, aromatycznym, –       przyjemnie kwaskowym zapachem,
–  kolor kiszonki powinien być najbardziej zbliżony do koloru surowca     wyjściowego z odcieniem lekko brązowym,
–  liście i łodygi powinny być dobrze widoczne, bez zanieczyszczeń i         pleśni.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *