Kategorie
artykuł poradnik wiedza

Efektywność wykorzystania pastwiska

Zielonka pastwiskowa dostarcza energii i białka o najniższym koszcie jednostkowym. Jest ona wartościową i mlekopędną paszą w żywieniu krów mlecznych. Pastwisko zapewnia też możliwość przebywania zwierząt na świeżym powietrzu, dając im poczucie swobody oraz wystawiając na zdrowotne działanie słońca. Zwierzęta są wówczas odporniejsze na choroby oraz lepiej zahartowane.

Żywienie krów mlecznych w systemie pastwiskowym stosowane jest w gospodarstwach o średniej wydajności. Wynika to z niskich kosztów produkcji mleka oraz skutecznego ograniczania niekorzystnych skutków wypasu na zwierzęta. Chodzi tu o umiejętne bilansowanie energii w dawce pokarmowej, białka dostępnego oraz składników mineralnych przy zapewnieniu optymalnej ilości suchej masy. Żywienie dobrą zielonką pastwiskową umożliwia pokrycie potrzeb bytowych krów oraz zapewnia dzienną produkcję mleka na poziomie 18 – 20 litrów.

Podstawowym czynnikiem ograniczającym wydajność mleka w żywieniu pastwiskowym jest niedobór energii. Zwiększone zapotrzebowanie krów na energię wynika również z ich większej aktywności – ciągłego ruchu na pastwisku. Żywienie pastwiskowe zapewnia więc nadmierną ilość białka, przy niedostatku energii co powoduje, że powstający w żwaczu amoniak nie może być w całości wykorzystany do syntezy białka bakteryjnego. To właśnie może stać się przyczyną odchodzenia od żywienia zielonkami w gospodarstwach posiadających krowy mleczne o wysokim potencjale genetycznym produkcji mleka. Powodem jest wysokie zapotrzebowanie na energię właśnie przez krowy wysokomleczne. Krowy te korzystając z pastwisk pobierają mniej suchej masy i produkują mniej mleka. Szybciej tracą też kondycję po wycieleniu. Rolnicy natomiast mają kłopoty z dokładnym zbilansowaniu dawki pokarmowej z powodu szybko zmieniającej się wartości pokarmowej runi pastwiskowej.

Czym uzupełnimy brak energii?

Paszą uzupełniającą niedobory energii w żywieniu pastwiskowym może być CORN ENERGY kiszonka z kukurydzy. O wysokiej koncentracji energii są także pasze treściwe (owies, jęczmień, pszenżyto, żyto), ale z uwagi na szybki proces fermentacji w żwaczu konieczne jest umiejętne ich stosowanie. Skarmianie nimi w większych ilościach może być przyczyną kwasicy. Dobrą paszą energetyczną są też produkty z Linii TOP PROTEIN wysłodki buraczane suche (3 kg/sztukę dziennie).

Przy skarmianiu zielonką pastwiskową konieczne jest uzupełnienie dawki kiszonką z kukurydzy lub innych pasz energetycznych. Wskazane jest jednocześnie stosowanie dodatku pasz białkowych o niskiej podatności na rozkład w żwaczu np. młóta browarnianego. Skarmianie paszami treściwymi w okresie pastwiskowym stwarza ogólnie problemy organizacyjne (potrzeba ustawienia grup żywieniowych), a to zmusza hodowcę do indywidualnego ich dawkowania.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *